محسن ربیع‌خواه این بار نه به خواست برانکو، که به اجبار مصدومیت‌های پی در پی و طولانی‌مدت مدافعانی چون محمد انصاری و حسین ماهینی در ترکیب ثابت پرسپولیس قرار گرفته است. او اما هنوز همان مسائل فصل گذشته را به همراه دارد و خبری از هماهنگی متناسب‌اش با دیگر بازیکنان سرخپوش –به خصوص مدافعان_ نیست.
مدافع چپ دیروز پرسپولیس در بخش تهاجمی به نسبت بهتر از گذشته‌اش ظاهر شد. ارسال سانتر درست و حضور سریع در ضدحملات، دقت پاس مناسب (72.2%) در کناره‌های زمین، به همراه تک پاس کلیدی‌ای که البته به گل تبدیل نشد، نشان از حضور مثبت او در بخش حملات پرسپولیس دارد. اما در بخش دفاعی، ربیع‌خواه بهتر از حد متوسط این هفته‌های پرسپولیس نبود. پرسپولیس برانکو در فصلی که کم گل می‌زند، به لطف در اختیار داشتن بهترین خط دفاعی لیگ حالا جزو بالانشینان جدول رده‌بندی است. ربیع‌خواه فقط در 33% نبردهای روز گذشته‌اش برنده بود. تعدادی از شش نبردی که او در آن شکست خورد به ضدحملات خطرناک ذوب‌آهن تبدیل شد که شاید اگر هوش و صلابت دیگر مدافعان سرخپوش نبود دروازه بیرانوند بسته نمی‌ماند. در تمام 90 دقیقه‌‌ی بازی، ربیع‌خواه فقط یک عملکرد دفاعی (قطع توپ، دفع توپ، بلاک) به نام خود ثبت کرد که نشان می‌دهد چندان در جریان بازی حضور درگیرانه‌ای نداشته است.
خلا حضور انصاری در سمت چپ پرسپولیس را نه ربیع‌خواه به تنهایی، که همراه با سیدجلال حسینی و شجاع خلیل‌زاده پر می‌کنند. گویا این بار خود برانکو هم منتظر بازگشت یک بازیکن برای جایگزینی با ربیع‌خواه است. البته در دو بازی پیش رو تا پایان نیم‌فصل، این پرسپولیس باید لنگ لنگان به مسیر ادامه دهد.