پس از طی یک مسافت طولانی در منطقه خودشان، قهرمانان شرق و غرب آسیا صبح شنبه به هم می‌رسند تا قهرمان باشگاه‌های قاره را مشخص کنند. با نگاه به آمارهای منتشرشده AFC، به جز کلین‌شیت‌های پرسپولیس، تیم ایرانی و تیم ژاپنی بدون اینکه در صدر فاکتورهای جداگانه فنی تیمی قرار داشته باشند، خود را تا پای جام کشانده‌اند. تیم‌هایی که حفظ تعادل کیفی در خط‌های مختلف را به سرآمد بودن در تنها یک فاکتور خاص ترجیح داده‌اند و رسیدن تا پای فینال مزد این تعادل بوده است.

پس از نجات‌های درخشان بیرانوند روبروی ژاوی و یارانش، دروازه پرسپولیس در مسیر رسیدن به فینال بیشتر مورد توجه قرار گرفته؛ دروازه‌ای که بیشتر از هر تیم دیگری در لیگ قهرمانان بسته نگه‌داشته شده است. پرسپولیس با (6) کلین‌شیت عبور از خط دروازه‌اش را به یکی از سخت‌ترین کارهای تیم‌ها در لیگ قهرمانان تبدیل کرده است. گل‌نخوردنی که اعتبارش تنها به دروازه‌بان نمی‌رسد و حتی شجاع خلیل‌زاده که در مجموع کل رقابت‌ها با (64) بار دفع موفق توپ در رده دوم قرار دارد هم تنها بخشی از این موفقیت بوده است. یونیت دفاعی پرسپولیس یک یونیت تیمی‌ست که از خط جلو با مشارکت مهاجمان و هافبک‌ها آغاز می‌شود و در پشت سر رهبری چون سید جلال حسینی دارد.

خط دفاع کاشیما به جز بازی یک‌طرفه‌‌ای که با تیانجین چین در یک‌چهارم‌نهایی برگزار کرده و گلی دریافت نکردند، در اغلب بازی‌ها حداقل یک گل را دریافت کرده است. نقطه برتری، خط هجوم آن‌هاست که مسابقات پرگلی را ساخته و پیروزی تیم ژاپنی را از جدال های شرق آسیا بیرون کشیده است. خط حمله‌ای با دو بازیکن کلیدی؛ یوما سوزوکی با (18) خلق موقعیت که (4) تای آن به پاس گل ختم شده و سرجینهو با (3) پاس گل. با این حال قدرت تهدید دروازه دو تیم تا حدودی برابری می‌کند. پرسپولیس که علیپور را به عنوان سومین شوت‌زن آسیا (29) در اختیار دارد با (151) ضربه به دروازه در رده پنجم و کاشیما آنتلرز با (160) ضربه به دروازه در رتبه چهارم قرار دارد.

صبح شنبه در ایباراکی فینال 180 دقیقه‌ای آغاز می‌شود. بین دو تیمی که آمار نشان می‌دهد تنه به تنه هم خواهند زد و هیچ کدام از پیش برنده نیستند؛ و این یعنی یک فینال تمام‌عیار.