جان توشاک در فصل نقل و انتقالات کهکشانی‌ترین تراکتور تاریخ را ساخت، تیمی که به‌نظر پایان بخش رویای قهرمانی هوادارانش بود و امید زیادی به آن وجود داشت. لیگ هجدهم آغاز شد و توشاک لیگ را خوب آغاز نکرد، کسب دو مساوی و یک باخت در سه هفته‌ی ابتدایی چهره‌‌ای مدعی از تراکتور نشان نمی‌داد و در نهایت حذف در نخستین گام جام حذفی پایان دوران حضور کوتاه او در ایران بود. توشاک پس از باخت برابر صنعت نفت شبانه تبریز را ترک کرد و دست‌یار او، محمد تقوی جانشین موقت او شد. مقایسه‌ای اجمالی اما از عملکرد چند هفته‌ای تقوی و توشاک اکثر آمارها را به نفع تقوی نشان می‌دهد.

تراکتور به لطف هافبک‌های با کیفیتی که در اختیار دارد در اکثر رقابت‌ها مالکیت توپ بیشتری نسبت به حریفان در اختیار داشته. اما در زمان حضور محمد تقوی این آمار افزایش نیز یافته است. مالکیت 58 درصدی تیم تقوی، در برابر مالکیت 55 درصدی تیم توشاک. به نظر می‌رسد تقوی رستگاری تیم‌اش را به در اختیار داشتن توپ توسط هافبک‌های تیم می‌داند، یعنی دقیقا نقطه قوت تیم. رد و بدل شدن 469.50 پاس در هر بازی در برابر آمار 431.60 پاس در زمان هدایت توشاک نشان از همین موضوع دارد.

علاوه بر مالکیت توپ تراکتور سازی تحت هدایت تقوی به لحاظ هجومی نیز عملکرد بهتری ارائه کرده است. آمار 15.50 شوت شلیک شده به سمت دروازه در هر 90 دقیقه در برابر 11.30 شوتی که در تراکتور سازی توشاک به ثبت رسیده است، برتری تیم تقوی از این حیث را نشان می‌دهد. تراکتور سازان به‌طور میانگین در 4 هفته‌ی اخیر در هر 90 دقیقه موفق به زدن 2.25 گل شده‌اند که همین آمار در زمان توشاک برابر 1 گل در هر 90 دقیقه بوده است.

در فاز دفاعی هم تقوی عملکرد بهتری داشته تا برنده‌ی کامل این مقایسه در هر سه خط بازی باشد. دروازه‌ی تراکتورسازان در زمان حضور توشاک در هر بازی متحمل 11.50 شوت بوده و همین آمار در زمان حضور تقوی به 10.20 شوت کاهش یافته است.

فارغ از این‌که این روند صعودی در نتیجه‌ی گذشت زمان و هماهنگ‌ شدن خرید‌های جدید این تیم بوده یا در نتیجه‌ی تفکرات محمد تقوی، تیمی که در 4 هفته‌ی اخیر به میدان رفته تیم بهتری بوده است. برتری نسبی در تمام خطوط در مقایسه با هفته‌های ابتدایی و کسب 7 امتیاز از 12 امتیاز ممکن نوید روز‌های بهتری در این تیم را می‌دهد.