اشکان دژاگه که به خاطر مصدومیت جام جهانی موفقی نداشته، در  لیگ هجدهم بازی‌های چشم‌نوازی در تراکتور ارائه داد. او که زمانی مهمترین مهره تیم ملی بوده رفته رفته به شرایط آرمانی خود نزدیک می‌شود. دژاگه در بازی برابر بولیوی 45 دقیقه فرصت حضور در زمین را پیدا کرده و در همین زمان عملکرد موفقی از خود به نمایش گذاشت. او با (83 %) موفقیت در نبردها حضور موثری در جدال‌های یک در مقابل یک داشته تا آمادگی فیزیکی خود را به رخ بکشد. دژاگه با (1) پاس کلیدی و همچنین پاس در عمق خوبی که برای مهدی ترابی ارسال کرده که دخالت مدافع حریف اجازه نداد یک پاس گل برایش ثبت شود آمار خوبی در خلق موقعیت به ثبت رساند.

بازگشت دژاگه به اوج آمادگی سردردهای کارلوس کی‌روش برای ترکیب اصلی تیم ملی در جام ملت‌ها را بیشتر از قبل می‌کند. تیم ملی در قالب سیستم 433  با یک هافبک دفاعی که دو هافبک مرکزی او را در دو سمت حمایت می‌کنند بازی خواهد کرد. با توجه به اینکه وحید امیری با بازی‌های خوبش جایگاهش در سمت چپ هافبک دفاعی تیم ملی در مرکز زمین تثبیت شده است؛ رقابت سختی میان دژاگه و سامان قدوس برای قرار گرفتن در سمت راست هافبک دفاعی تیم ملی و تکمیل شدن کمربند میانی در خواهد گرفت.

از یک سمت قدوس به واسطه فرم بسیار خوبش در لیگ فرانسه و کیفیت بالایی که در کارهای هجومی دارد به سادگی نمی‌توان از او چشم پوشی کرد؛ به ویژه که در بازی‌های جام ملت‌ها تیم ملی نیاز به حملات بیشتری دارد. از طرف دیگر دژاگه با رسیدن به اوج آمادگی و تجربه بالایش در جام ملت‌ها به مهره‌ای قابل اتکا برای کی‌روش و تیم ملی تبدیل خواهد شد. اتفاقی که دو گزینه فوق‌العاده رو به روی کی‌روش قرار می‌دهد تا برای یکی از پست‌های مهم تیم ملی دستش بازتر از گذشته باشد.