در بازی با نفت مسجدسلیمان، شفر برای اولین بار در لیگ هجدهم مهدی قائدی را از ابتدا در ترکیب قرار داد. وینگر راستی که گل دوم آبی‌پوشان را هم زد. اما آیا این گل ضمانت حضور فیکس قائدی در بازی‌های آینده خواهد بود؟ آیا قائدی در ادامه فصل، بیشتر از هشت هفته ابتدایی بازی خواهد کرد؟ این، بستگی به تغییرات جدی قائدی در جهت خواست‌های شفر دارد. بررسی ریزعملکرد مهاجم جوان آبی‌ها نشان می‌دهد صرف گلزنی نمی‌تواند ضامن حضور ثابت او در ترکیب تیم شفر باشد و تعویض او در دقیقه 50 را هم می‌توان در همین راستا دانست.
قائدی در بازی با نفت به جز روی صحنه گلی که وارد دروازه حریف کرد، تمرکز لازم را نداشت و هیجان کاذب، مثل گذشته همراه‌اش بود. او بعد از مهدی رحمتی، بی‌دقت‌ترین بازیکن استقلال در ارسال پاس‌ بود و نیمی از پاس‌هایش سالم به مقصد نرسید. قائدی که مهره شفر برای فرار به عمق دفاع نفت و پیروزی در نبردهای یک در برابر یک بود، موفق شد از این امتحان سربلند بیرون بیاید و مثل همیشه فرارها و دریبل‌هایش کارساز باشد. چه در موقعیت‌سازی، چه این بار که یک گل هم روی تنها شوت‌اش به نام خود ثبت کرد. با این وجود او تمرکز لازم برای ارسال پاس‌ نهایی را نداشت و بدون ثبت حتی یک پاس کلیدی از زمین بازی خارج شد.
قائدی در جهتی دیگر هم نیاز به تغییرات جدی دارد. متفاوت شدن در ویژگی‌های تدافعی. قائدی در این بازی فقط 2 عملکرد دفاعی شامل (قطع پاس، دفع و بازیابی توپ) به نام خود ثبت کرد. شفر، اساس مهره‌های هجومی‌اش را روی پرسینگ سنگین و مداوم در یک‌سوم دفاعی حریف قرار داده است. آنچه روح‌الله باقری، مرتضی تبریزی و فرشید اسماعیلی در این هفته‌ها توانسته‌اند نشان بدهند. قائدی اما هنوز نسبت به استانداردهای دفاعی شفر فاصله دارد. چه از لحاظ فیزیکی و چه از لحاظ مدل حضورش در زمین حریف و واکنش‌هایش بعد از لو دادن توپ و از دست رفتن مالکیت. تداوم حضور او در ترکیب استقلال وابسته به سرعت اجرایی شدن این تغییرات است. جوانی و انرژی بالای قائدی، احتمالا این اجازه را به او می‌دهد که خواسته‌های شفر در بخش پرسینگ را اجرایی کند؛ اما باید دید با توجه به شرایط فیزیکی کلی، او به عنوان وینگر، چقدر در برطرف کردن نیازهای شفر موفق خواهد بود.