ثبت چهار گل در سه دیدار لیگ برتری و یک گل حساس در جام حذفی، آمار فوق العاده‌ی کی‌روش استنلی در هفته‌های اخیر است. پنج هفته‌ی ابتدایی لیگ برای استنلی همراه با 16 شوت به سمت دروازه‌ی حریفان و 4 پاس کلیدی بود، اما ناکامی در گلزنی انتقادهای زیادی برای او به همراه داشت.

سر انجام کی‌روش از هفته‌ی شش‌ام روند موفقیت را آغاز کرد. زدن یک گل در واپسین ثانیه‌های بازی شهر جم، فرصت مناسبی برای خارج شدن استنلی از زیر فشارها بود. استنلی پس از آن گل به‌نظر وارد روزهای خوبی در تیم سپاهان شده و حالا با گل‌زنی در چهار بازی متوالی نمایش خوبی از کیفیت بالای خود ارائه کرده است.

استنلی برنده‌ی تمام عیار نبردهای هوایی از همان ابتدا نشان داده بود برای گل زدن تنها نیاز به یک ارسال دقیق و هدفمند در محوطه‌ی جریمه دارد. زدن 15 شوت با ضربه سر از 27 شوتی که به سمت دروازه‌ها نواخته و میانگین 11 نبرد هوایی موفق در هر 90 دقیقه نشان از توانمدی بالای کی‌روش در بازی با سر دارد. در هفته‌های اخیر هافبک‌های سپاهان با پی بردن به این موضوع از قابلیت بالای استنلی در سر زنی استفاده کردند تا او در 4 دیدار لیگ برتر و جام جذفی موفق به ثبت 5 گل در کارنامه‌ی خود شود.

فوتبال قلعه نویی همیشه فوتبالی متکی به استفاده از توپ‌های بلند و استفاده از شروع مجدد بوده است، چیزی که در فوتبال ایران کمتر به آن اهمیت داده می‌شود. تطابق کامل کی‌روش با این نوع فوتبال باعث شده تا استنلی تمام گل‌های خود در جریان بازی را با ضربات سر بزند و جالب اینکه عموما نحوه‌ی خلق موقعیت این گل‌ها نیز با استفاده از ضربات شروع مجدد بوده. این موضوع می‌تواند فوتبال سپاهان را در ادامه‌ی فصل تا حد زیادی وابسته به بازی کی‌روش کند و البته خیال قلعه نویی را از سازمان هجومی تیم راحت کند.