پس از پایان هفته هشتم، پرسپولیس همچنان بهترین خط دفاع لیگ را در اختیار دارد. خط ثابت ۴ نفره ای که با همراهی یک هافبک دفاعیِ بال‌وینر (Ball Winner) اجازه نزدیک شدن توپ به دروازه را نمی‌دهند. طبق داده‌های متریکا در سه بازی گذشته لیگ، حریفان پرسپولیس به طور قابل‌توجهی موقعیت‌های کمی برای شوتزنی نصیب‌شان شده است: نساجی (6) ضربه به دروازه پرسپولیس زد، استقلال (4) و سپیدرود (صفر). در آسیا هم الدحیل در شبی که تمام تلاشش در آزادی گلزنی و رهایی از حذف در خانه حریف بود، تنها موفق به (4) شوت به دروازه سرخ‌ها شد. آمار خیره‌کننده است. آن‌ها در واقع موقعیتی به حریف نمی‌دهند.

سه‌شنبه در قطر پرسپولیس میهمان السد خواهد بود. نتایجِ پر گل السد نشان از این دارد که روز پرفشاری برای تیم ایرانی رقم خواهد خورد. در این بین تیم برانکو با یک چالش بزرگ روبروست. ۳ نفر از ۵ مهره دفاعی‌ای که روزهای خوب دفاعی اخیر را ساخته‌اند به دلیل مصدومیت و محرومیت در زمین نخواهند بود. محمد انصاری در چپ، حسین ماهینی در راست و کمال کامیابی‌نیا در جلوی دفاع غایبان این بازی‌اند. این جای خالی بزرگ باعث نگرانی‌ست. عملکرد انصاری و کمال در دربی این جای خالی در بازی آسیایی پیش‌رو را پررنگ‌تر کرد. انصاری با (10) و کمال با (7) فعالیت دفاعی، نفر اول و دوم پرسپولیس در دربی بودند.

اما دو نکته امیدوارکننده برای پرسپولیس وجود دارد. تیم برانکو دفاع کردن از جلو زمین را مدتی‌ست تمرین کرده است. آن‌ها خط مواجهه را به سمت زمین حریف می‌برند و با پرس فعال، مهاجمان و هافبک‌ها هم درگیر کار دفاعی می‌شوند. کاری که در بازی رفت مقابل الدحیل با وجود عقب افتادن یک گله در خانه حریف هم در دستور کار باقی ماند. این مشارکت خط جلو در دفاع که بازی حریف را به خوبی تخریب می‌کند، شاید نبودِ بازیکنان کلیدی خط عقب را کم‌رنگ‌تر کند. نکته دیگر فرم عالی زوج شجاع-سیدجلال در مرکز دفاع‌ست. به همان‌اندازه که توپ‌های کمی به سمت دروازه می رسد، توپ‌های رسیده نیز در حضور این زوج به خوبی دفع می‌شود.

تیم برانکو با نقشه‌های جدیدش در فاز دفاعی، بازی رفت دوئل برای فینال را هرگز از دست‌رفته نمی‌بیند. ناامیدی از نداشتن بازیکنان اصلی، با امیدواری به هماهنگی خط جلو و عقب در یک ترازو قرار خواهد گرفت. و شاید در پایان و آماده شدن برای بازی در تهران این سمت امیدواری باشد که سنگینی می‌کند.