در سری بررسی‌های آماری متریکا برای دربی 88،‌ بازیکنانی که بیشترین پاس کلیدی را برای هم تیم‌های خود ارسال کردند را مرور می‌کنیم.

در یک تعریف ساده، پاس کلیدی به پاس‌هایی گفته می‌شود که بازیکن مقصد را در شرایطی قرار دهد که بتواند به صورت مستقیم دروازه حریف را هدف قرار دهد. به بیان دیگر هر پاسی که بازیکن صاحب توپ را در شرایط گلزنی قرار دهد یک پاس کلیدی به حساب می‌آید. با تکیه بر همین تعریف ساده از پاس‌هایی که در طول یک بازی رد و بدل می‌شوند می‌توان خلاق‌ترین بازیکنان پرسپولیس و استقلال که در خلق موقعیت جز نفرات برتر تیم‌شان هستند را شناسایی کرد.

بر همین اساس بشار رسن هافبک خلاق پرسپولیس در خلق موقعیت بیش از هر بازیکن دیگر سرخ‌پوشان موفق بوده. رسن با توجه به خلاقیت ذاتی به خوبی فضاهای مناسب را برای ارسال پاس‌های کلیدی پیدا می‌کند و با دید بالایش به راحتی  بازیکنان خودی را در شرایط گلزنی قرار می‌دهد. ویژگی که برای او آمار 1.5 پاس کلیدی در هر 90 دقیقه را به ثبت رسانده است.

در طرف مقابل فرشید اسماعیلی با وجود اینکه خود اشتیاق زیادی به تهدید مستقیم دروازه حریفان دارد و به عنوان یکی از شوت‌زن‌ترین بازیکنان استقلال شناخته می‌شود ولی در موقعیت‌سازی هم به همان اندازه توانمند نشان داده است. هافبک هجومی استقلال با میانگین 1 پاس کلیدی در هر 90 دقیقه بیش از هر بازیکن دیگر این تیم در این زمینه موفق عمل کرده.

همچنین حضور دو مهره تدافعی‌تر سرخابی‌ها در این لیست یعنی حسین ماهینی با 1.2 و وریا غفوری با 0.9 پاس کلیدی در هر 90 دقیقه نشان می‌دهد که برانکو ایوانکوویچ و وینفرد شفر برای خلق موقعیت تنها به بازیکنان هجومی خود اکتفا نمی‌کنند. نکته مهمی که باعث می‌شود شناسایی طراحان حملات دو تیم از سوی حریف سخت‌تر از گذشته شود.