سوت پایان بازی پرسپولیس – نفت مسجد سلیمان که به صدا درآمد حاوی این واقعیت بود؛ دومین بازی پیاپی بدون گل زده برای سرخ‌ها. بعد از تقابل هجومی با فولاد، پرسپولیس ۱۸۰ دقیقه ناتوانی در عبور توپ از خط دروازه حریفان را سپری کرده است. حواشی بازی با استقلال خوزستان این افت کیفی را به چشم نیاورد، اما این بار در پیش چشم هواداران خودی این افت پررنگ‌تر شد. بهترین خط حمله لیگ گذشته چرا گل نمی‌زند؟ در روزهای کمبود بازیکن، نگاه‌ها برای پاسخ به این پرسش به شکل قرارگیری بازیکنان و میزان تلاش آن‌ها برای انجام وظایفشان در زمین برمی‌گردد.

4-4-2 برانکو در این فصل با دو تغییر اساسی روبروست. هر دو بال کناری تیم در خط هافبک با بازیکنان جدید جایگزین شده‌اند. این جایگزینی اما حداقل در سمت چپ به هماهنگی لازم نرسیده است. طبق آمار متریکا در فصل هفدهم وحید امیری میانگین 65 لمس توپ در هر بازی را به جای گذاشت. مشارکت فعالی که حاصل هماهنگی با خط عقب و جلوی تیم بود و از او موقعیت‌سازترین بازیکن تیم برانکو را ساخت. امید عالیشاه بال چپ جدید پرسپولیس مقابل نفت مسجد سلیمان نشان داد هنوز در پرسپولیس به مهره‌ی رونده‌ی موردنظر تبدیل نشده است. او در این بازی فقط 36 لمس توپ داشت، تنها یک شوت زد و بدون پاس کلیدی در دقیقه 69 جای خود را به منشا داد، تا سیامک نعمتی جای او را در سمت چپ پر کند.

در این بازی هر دو هافبک کناری پرسپولیس برای جبران کمبود بازیساز در مرکز، بیشتر محور حرکتی‌شان به داخل بود و انتظار نفوذهای مدافعان کناری را می‌کشیدند. حسین ماهینی و محمد انصاری به خط هجوم اضافه می‌شدند اما هر دو ارسال‌هایی ناامیدکننده‌ داشتند. بر اساس داده‌های متریکا ماهینی و انصاری به ترتیب دقت پاس 68.4 و 68.9 درصدی ثبت کرده‌اند؛ کاهشی محسوس برای دو مدافعی که در بازی قبل دقت پاس نزدیک به 90 درصد داشتند. این کاهش احتمالا حاصل افزایش تعداد سانترهایی‌ست که به مقصد نرسیدند. پرسپولیس هرچند از عمق هم تلاش‌هایی داشت، اما تمرکز حمله روی  نقشه سانتر در برابر تیمی که مدافع تنومند و بلندقامتی مثل موسی کولیبالی را در اختیار داشت، و ارسال‌های کم‌اثر، عملا توپی را به نزدیکی دروازه حریف نمی‌رساند. عجیب نخواهد بود که بدانیم علی علیپور در نوک پیکان حمله با 26 لمس توپ، تنها 3 لمس توپ بیشتر از بیرانوندی داشت که شبی آرام را روبروی دروازه‌اش می‌گذراند. در چنین مواقعی علاوه بر تغییر در نقشه حمله که باید از نیمکت به تیم منتقل شود، نقش بازیکن نیز مهم است. تکاپوی علیپور برای توپگیری می‌تواند راهگشا باشد، نقصی که با ورود منشا کمتر شد اما به نتیجه نرسید.

برای تیم پایتخت، چهارگانه‌ی تقابل با جنوبی‌های لیگ پنجشنبه به مرحله آخر می‌رسد. فولاد با سه گل بدرقه شد و امتیاز کامل را در آزادی جا گذاشت. اما در دو هفته‌‌ای که پرسپولیس در رفت و آمد بین تهران و خوزستان بود ۴ امتیاز از دست رفت. حالا سه امتیاز دست‌نخورده در حرارت ورزشگاه زردپوش آبادان در انتظار است. صنعت نفت با میانگین یک گل خورده در هر بازیِ این چهار هفته، امید گل‌زنی را برای خط حمله پرسپولیس باز نگه‌می‌دارد. گل‌زنی‌ای که برای برد لازم اما کافی نیست، چرا که تیم صنعت با  سه مساوی در چهار هفته، نشان داده با دریافت گل هم فعلا در تلاش وَ در مدار گرفتن تساوی‌ست.