حسین ماهینی در پرسپولیس را می‌توان همه‌کاره زمین خودی دانست. او در لیگ هفدهم در همه پست‌های دفاعی برای پرسپولیس بازی کرد. ده بازی در دفاع راست، نُه بازی در دفاع چپ، شِش بازی به عنوان هافبک دفاعی و دو بازی در دفاع وسط. این توزیع بازی در پست‌های مختلف نشان می‌‌دهد که ماهینی از چنان توانمندی‌ای بهره می‌بَرَد که بازیکن مورد اعتماد کادر فنی در روزهای دشوار و برای جاهای خالی بوده است؛ بازیکنی برای بالانس ترکیب تیم در مواقع ضروری. همین یاراییِ هر لحظه او در لیگ برای جابجایی در زمین، و تغییر پست به اقتضای موقعیت، لقبی را برایش به ارمغان آورد که پیاپی به نام او گره خورده؛ او «آچار فرانسه» پرسپولیس در مسیر قهرمانی بوده است.

بعد از بیرانوند که دروازبان شماره یک و تغییرناپذیر پرسپولیس در فصل هفدهم بود، ماهینی با 2409 دقیقه حضور در زمین، با ثبات‌ترین بازیکن ترکیب سرخ‌ها بوده، کسی که در همه استراتژی‌های کادر فنی در پسِ پشت ذهن سرمربی حضور داشته است. داده‌های متریکا نشان می‌دهد که ماهینی در تیم قهرمانِ لیگ از آمار متوسط رو به خوبی برخوردار بوده است. آماری که وقتی در قیاس با دیگر بازیکنان لیگ مورد سنجش قرار می‌گیرد او را با نمره 6.91 در رتبه 23 در بین تمام بازیکنان حاضر در لیگ جای می‌دهد. متوسط بودن در پرسپولیس، که گاهی باعث کمتر دیده‌شدن ارزش‌های او شده است، می‌توانست در تیم دیگری با پست ثابت از او ستاره بسازد. در بررسی رفتار دفاعی ماهینی نکته‌ای که قابل چشم‌پوشی نیست، توانایی بازیخوانی اوست. چشم گرداندن در سطح زمین و هوش دفاعی، خصوصیت ویژه‌ای است که قطع توپ در ارسال‌های کوتاه و بلند، و کُند کردن روند هجومی بازیکنان مقابلش را به دنبال دارد. ویژگی‌ای که با جابه‌جایی و تغییر در نقاط مختلف زمین، تغییری در آن ایجاد نمی‌شود. 5 کنش دفاعی موفق که یک تکل موفق در هر نود دقیقه را هم شامل می شود، او را به عنوان چهارمین قطعه‌ی دیوار دفاعی تیمی معرفی می‌کند، که با ۱۵ گل خورده برای دومین سال پیاپی بهترین خط دفاعی لیگ بوده است.

با حضور صادق محرمی به عنوان پدیده نوظهور پرسپولیس، ماهینی به دفاع چپ منتقل شد. محرمی بار حملات و نفوذ تیم را به سمت خود در جناح راست معطوف می‌کرد، و در سمت چپ گرایش امیری در کناره چپ بودن و تمایلات محافظه‌کارانه برانکو، میزان نزدیک شدن ماهینی به دروازه را در این فصل کاهش داد. با این وجود ماهینی که دقت 82.5 درصدی در ارسال‌ پاس‌هایش دارد توانست در هر دو بازی یک موقعیت قطعی گل‌زنی ایجاد کند، که ثبت 2 پاس گل حاصل این تلاش‌ها بوده است. با خروج محرمی از پرسپولیس، در فاصله‌ی یک نیم‌فصل تا اضافه شدن مهدی شیری به سمت راست ترکیب، ماهینی فرصت حضور در پست تخصصی خود را خواهد داشت. پستی که دوری از آن، دوری از تیم‌ملی را هم در پی داشت. ازخودگذشتگی‌ای که شاید در هیاهوها گم شد.

در روز‌هایی که پرسپولیس تصور می‌کرد می‌تواند به وفاداری بازیکنان دل ببندد، بازیکنان درب‌های خروج را به سمت مقصدهای کوچک‌شان در ترکیه و لهستان طی می‌کنند. در این میان حسین ماهینی، کاپیتان دوم پرسپولیس، گرچه در دوره خودنمایی ستاره‌های دیگر با ناملایماتی هم روبرو بود، همچنان بازوی قدرتمند برانکو در شروع فصل خواهد بود. نیم‌فصلی که هر بازیکن باید آمادگی کشیدن جور جاهای خالی را داشته باشد. و ماهینی کسی‌ست که این را یک فصل تمام تمرین کرده و آماده‌ی این آزمون است.