سايت >> تحلیل

ابراهیمی؛ امیدِ توازنِ حمله و دفاع ایران
نویسنده: رضا صابری - متریکا
تاریخ: ۱۳۹۷/۴/۲

امید ابراهیمی بعد از بازی درخشان و مستحکم برابر مراکش و آن جانفشانی و مصدومیت به یادماندنی، اسپانیاییها را هم با بازی فوقالعادهاش به دردسر انداخت و بار دیگر فرماندهی خود در میانه زمین را به رخ کشید. امید خستگیناپذیر با ۱۰۸۲۵ متر دوندگی، همراه با مهدی طارمی بازیکن برتر ایران از این نظر بود. فقط با 25متر فاصله از طارمی. پوشش سراسری ابراهیمی در نیمه راست خط دفاع و هافبک ایران در طول نیمه اول و دوندگی بیامان او نشانههایی از یک جانفشانی دیگر بعد از بازی برابر مراکش داشت. امید با ۲۹ استارت سریع ششمین بازیکن برتر ایران بود و بارها چه در بخش دفاعی و چه در بخش تهاجمی با استارتهایش اجازه نداد نبض بازی به سادگی در اختیار اسپانیاییها قرار بگیرد. فورمیشن میانگین امید در نیمه اول هم نشان میدهد امید آنچه کیروش میخواسته را به خوبی انجام داده.
ابراهیمی نقطه اتصال خط دفاعی ایران با خط حمله در بازی با اسپانیا بود و نقشی کلیدی روی تلاشهای غرورانگیز تیم کیروش برای نباختن داشت. چه برای بسته نگه داشتن دروازه خودی و چه برای باز کردن دروازه حریف. او با ۳ دفع توپ موفق شد در قطع حملات اسپانیا اثرگذار باشد. اگرچه بیشتر دقایق را با توجه به مالکیت اسپانیا روی توپ، به پوشش فضاهای جلوی باکس دفاعی ایران در سمت راست مشغول بود و این وظیفه را هم به خوبی انجام داد. هیتمپ او هم نشان میدهد که چه تلاشی برای پوشش فضای سمت راست ایران داشته و همزمان هم در صورت نیاز بیتوجه به دیگر نقاط زمین هم نبوده است.
با شروع نیمه دوم و گل دقایق ابتدایی اسپانیا، امید کمی متمایل به مرکز شد و نقش تهاجمیاش بیشتر، حالا فرمانده شماره ۹ برای بازگشت ایران به بازی تلاش میکرد و بازدهی بالایی در بخش هجومی، مثل بخش دفاعی داشت. امید با ۲۴ پاس بیشترین تعداد پاس را در بین بازیکنان کیروش (به جز دروازه بان) ثبت کرد که 19 پاساش به مقصد رسید. در بازیای که ایران باید برای گذشت از سد هافبکهای خلاق و پا به توپ اسپانیا از توپهای بلند استفاده میکرد امید با ۷ پاس بلند بیشترین نقش را در این پلن هجومی کیروش داشت. پلنی که با بدشانسی ایران در موقعیتسوزی به نتیجه و امتیاز دلخواه ختم نشد. امید با یک پاس کلیدی که منجر به موقعیت خطرناک برای ایران شد نقش تهاجمی قابل قبولی را در بازی برابر اسپانیا داشت و توانست آنچه سرمربی تیم ملی خواسته بود را اجرایی کند و به مانند همه بازیکنان ایران، سربلند از زمین بازی خارج شد.
اگرچه برنده امتیازها اسپانیا بود، اما این ابراهیمی و بازیکنان ایران بودند که در جامِ جهاننما خودی نشان دادند و کاش، نهادها و مسئولاناش هم درسها را گرفته باشند. برای آینده. برای امیدهایی که به آینده داریم؛ و برای امیدهایی که در آینده خواهیم داشت.