سايت >> تحلیل

بررسی آخرین بازی فصل پرسپولیس؛ فرار با فریاد احمد
نویسنده: مجید کردکریمی - متریکا
تاریخ: ۱۳۹۷/۲/۲۶
در روزی که پرسپولیس نیاز مبرم به گلزنی و برد داشت، بالاخره و به اجبار از لاک محافظهکارانه خود در آسیا خارج شد و شمههایی از کیفیت تیم قهرمان لیگ ایران را نشان داد. اجرای بازی مالکانه با 68.8 درصد دراختیار داشتن توپ؛ بیشترین درصد مالکیت یک تیم ایرانی از ابتدای مسابقات و رجزخوانی بزرگ پرسپولیس برای صعود در آزادی بود.
نقشه میانگین موقعیت بازیکنان (برگرفته از سایت AFC) به درستی نشان میدهد که این چیرگی از کجا حاصل شد. میل به هجوم باعث شد بازیکنان پرسپولیس بازی را در نیمه بالایی زمین دنبال کنند. به طوری که دو مدافع مرکزی به میانه زمین بسیار نزدیک شده و با حضور حسین ماهینی به عنوان هافبک دفاعی، احمد نوراللهی برای کمک به حمله آزاد شد. تغییر آرایش به آرایش تک هافبکه و 442 لوزیای که آگاهانه متمایل به چپ پرسپولیس شکل گرفت. جایی که بیشترین پاسها مابین بازیکنان رد و بدل شد و محمد انصاری مدافع چپ پرسپولیس با 73 پاس رکورد پاس ارسالی در این بازی را ازآن خود کرد. از این تعداد انصاری بیش از نیمی از پاسهایش را تنها به دو بازیکن رسانده:30 پاس برای وحید امیری و 15 بار به نوراللهی. پیکانهای تصویر زیر این 45 پاس انصاری در کناره چپ را نشان میدهد.
قرارگیری نوراللهی مابین وینگرها و پشت سر مهاجمان او را تبدیل به بازیکن کلیدی پرسپولیس در این مصاف کرد. نوراللهی در نقش تنظیمکننده روند حملههای پرسپولیس آمار جالبی از خود به جای گذاشت. او در این بازی به جز دروازهبان به همه بازیکنان (حتا سه بازیکن تعویضی) حداقل یک پاس ارسال کرده است. بیشترین ارتباط او با دو مدافع کناری پرسپولیس و تغذیه آنها برای نفوذ و سانتر از جناحین و با اتکای بیشتر به سمت چپ بوده است. 11 پاس برای انصاری و 6 پاس برای صادق محرمی. علاوه بر این او به هر یک از عناصر هجومی پرسپولیس از جمله دو مهاجم و دو وینگر 5 پاس رسانده است. آماری که نشان میدهد در تک تک حملات پرسپولیس نقش پررنگ انتقالدهنده میانه زمین و طرحریزی حملات را به خوبی ایفا کرده است. تاثیرگذاریای که با شوت مرگبار پشت محوطه تکمیل شد و تور دروازه از فریادهای بعد از گل او بیشتر لرزید. بازیکنی که پازلهای بازگشتش از یک دوران سخت را تا آخرین بازی فصل آرام آرام و به دقت چید و با گل امیدوارانه روز صعود آن را تکمیل کرد.
بعد از باخت در بازی رفت، اشاره شد که ضعف الجزیره در توپهای هوایی و موفقیتِ کمتر از 40 درصد آنها در نبردهای در آسمان، میتواند امید پرسپولیس برای گلزنی باشد. استراتژیای که پرسپولیس در این بازی در پیش گرفت و به سانترهای پرتعداد روی محوطه جریمه حریف منجر شد. تصویر بالا فراوانی سانترهای پرسپولیس در مقابل سانترهای الجزیره در این بازی را نشان میدهد. ارسالهایی که البته با دقت زیاد همراه نشد تا سرنوشت این بازی به آخرین ارسال هوایی، دفع اشتباه مدافع و موقعیتشناسی سوپرمن پرسپولیس یعنی سیدجلال حسینی، گره بخورد.