متریکا - روزنامه ایران ورزشی در چاپ شنبه 4مرداد با استفاده از امید گل که در متریکا تعریف شده، گزارشی را راجع به بازی استقلال و نساجی نوشت که در ادامه می‌خوانید:

یک تساوی خانگی نا‌امید‌کننده‌ی دیگر در کارنامه‌ی استقلال و فرهاد. در حالی که بسیاری گمان می‌کردند آبی‌ها بعد از پیروزی خوب دو گله‌‌ی خود در آبادان، مقابل دیگر تیم شهرستانی پرطرفدار کشورمان هم در ورزشگاه آزادی کار سختی نخواهند داشت، اما آن‌ها با تساوی ۱-۱ متوقف شدند. نساجی در حالی پای به این میدان می‌گذشت که با کادر تمام استقلالی‌اش و محمود فکری در رأس، در چهار هفته‌ی اخیر هشت امتیاز را کسب کرده و تنها یک گل خورده بود. تیم فکری با ارائه‌ی یک فوتبال واکنشی اما بسیار خطرناک در ضد‌حملات، در همه‌ی این چهار مسابقه امید گل بالاتر از حریفان را داشت و می‌شد حدس زد در روزی که آبی‌ها علاوه بر یزدانی و غلامی، دانشگر را هم در قلب دفاع خود نمی‌دیدند، روی ضد‌حملات خطرساز شود. نساجی چندین مرتبه در نیمه‌ی دوم ضد‌حملات خطرناکی را ترتیب داد که روی کم‌دقتی نظری، رحمان جعفری و سایر عناصر تهاجمی‌اش این فرصت‌ها از دست رفت.
ضد‌حملات نساجی در این مسابقه، همان آژیر قرمزی را برای آبی‌ها به صدا در آورد که بسیاری از تحلیل‌گران بعد از تغییر آرایش استقلال از ۲-۵-۳ به ۳-۳-۴ پیش‌بینی‌اش می‌کردند. استقلال در آبادان به دلیل گل‌زنی در همان ۳۰ دقیقه‌ی ابتدایی، در موقعیت ضدحمله خوردن از نفت قرار نگرفت و کل تیم استقلال به هنگام دفاع در عمق زمین خود توانست عملکرد دفاعی خوبی داشته باشد. اما در مسابقه‌ی پنج‌شنبه شب، ریگی و کریمی در پوشش فضای جلوی مدافعان استقلال به هنگام ضد‌حملات بسیار ضعیف ظاهر شدند. فرهاد اگر قصد ادامه‌ی استفاده از این آرایش چهارنفره‌ی دفاعی را دارد، باید این دو هافبک دفاعی را توجیه کند که با کم‌شدن یک نفر از سه مدافع میانی آبی‌ها، وظایف این دو در پوشش ضد‌حملات بسیار گسترده‌تر از گذشته است.
استقلال در روزی این دو‌امتیاز حساس را از دست داد که در طراحی حملات‌اش عملکرد بدی نداشت. فرهاد با آگاهی از دفاع نساجی در عمق زمین خود، در آرایش ۳-۳-۴ از اسماعیلی و قائدی به عنوان دو گوش استفاده کرد و این دو‌ وظیفه داشتند در اکثر دقایق بازی به داخل بزنند و در فضای بین هافبک‌ها و‌ مدافعان نساجی بازی کنند. استقلال از این راه موقعیت‌های بسیار خوبی را هم خلق کرد، از جمله پنالتی استقلال و شوت ابتدای نیمه‌ی دوم قائدی که توسط حقیقی مهار شد( هر دو ‌روی بازی قایدی در فضای مذکور). مطابق آمار «متریکا» هم استقلال در این مسابقه امید گل ۱/۱۶ را داشت که تنها ۰/۲ از امید گل بازی قبلش کم‌تر بود.
یک شوت حیرت‌انگیز از محمد میری، چند واکنش خوب از عیرضا حقیقی و ضربات بدون زاویه و کم دقت قائدی، اسماعیلی و میلیچ. استقلال در روزی که می‌توانست با دست پر از آزادی خارج شود، دو‌ امتیاز حساس را از کف داد. فرهاد و تیمش اگر می‌خواهند کورس کسب سهمیه را هم مثل کورس قهرمانی در لیگ واگذار نکنند، ابتدا به ساکن باید آسیب‌پذیری خود در ضد‌حملات را رفع کنند و بعد با‌اعتماد به نفس بالاتری ضربات آخر را بزنند، در غیر این صورت مثل این دیدار و بازی با تراکتور، تنها دستاوردشان از بازی‌ها یک آه بلند بعد از شنیدن سوت پایان خواهد بود.