متریکا؛ مرجع آماری و فنی فوتبال ایران- سال‌هاست یکی از ویژگی‌های تیم‌های فیزیکی قلعه‌نویی نتیجه‌گیری در دقایق پایانی‌ست. تیم‌های او معمولا طوری شکل می‌گیرند که از لحاظ ذهنی و بدنی تا آخرین لحظه به دنبال گل باشند. یک‌جور شروع در پایان، که با اصطلاح «قلعه‌تایم» معروف شده است. در این فصل هم سپاهان با مربی‌گری او باز هم از دقیقه 80 به بعد گل‌های بیشتری نسبت به دقایق دیگر بازی زده است اما افت چند هفته‌ای آن‌ها که رقابتشان در صدر جدول را هم تحت‌تاثیر قرار داده گریبان این ویژگی‌شان را هم گرفته و حتی آن را برعکس کرده است.

سپاهان در این فصل از دقیقه 75 به بعد 7 گل به ثمر رسانده که سه گل آن به شاهین بوده است. دو گل پیاپی به پرسپولیس در دقایق 81 و 85 در آزادی و گل دقیقه 90 قربانی به گل‌گهر که کار تیم سیرجانی را با دو گل تمام کرد. قلعه‌تایم ویژه این فصل بازی با استقلال در دور رفت بود. جایی که سپاهان در دقیقه 79 گل خورد و با گل تساوی نورافکن در دقیقه 95 از باخت در نقش جهان فرار کرد.

به نظر می‌رسد تا اینجای فصل نیمه قدرت تیم قلعه‌نویی به نیمه ضعف تبدیل شده، به طوری که ۸۳ درصد گل‌های خورده سپاهان در نیمه دوم بوده است. هیچ تیم دیگری چنین نسبتی بین گل‌های خورده‌اش وجود ندارد. علاوه بر این در افت شش هفته‌ اخیر سپاهان در لیگ که با سه مساوی، یک برد و دو باخت (با احتساب بازی پرسپولیس) همراه بوده، تیم قلعه‌نویی دو بازی را صفر-صفر از زمین خارج شده و در سه بازی دیگری که گلی رد و بدل شده قلعه‌تایم را پاشنه آشیل خود دیده است. ضربه پایانی صنعت در برد پر گلش مقابل سپاهان با گل چهارم در دقیقه 82 زده شد. در بازی با فولاد اگرچه سپاهان در نهایت پیروز شد اما با اینکه دو بر صفر از حریفش پیش بود با گلی که در دقیقه 80 خورد ده دقیقه آخر را برای خودش پر فشار کرد. در دربی اصفهان برای تیم قلعه‌نویی همان اتفاقی افتاد که در بازی با شهرخورو تجربه کرده بود. در هر دو بازی سپاهان سه امتیاز را در بازی‌ای که یک صفر جلو بود با گل‌های دقیقه 89 و 91 با یک امتیاز عوض کرد. قلعه‌نویی که خود متخصص کسب چنین امتیازهایی است احتمالا بهتر از هرکسی ارزش امتیازهای از دست رفته را می‌داند. با بازگشت ذهنیت بازیکنان است که سپاهان می‌تواند همچنان در رقابت باقی بماند.