متریکا؛ مرجع آماری و فنی فوتبال ایران- در دقیقه سی بازی با الشرطه بود که مهدی قائدی بدون برخورد خاصی نقش برزمین شد و با برانکارد از زمین بیرون رفت. چهره ناراحت قائدی همه استقلالی‌های درون و بیرون زمین را نگران کرده بود. آماده‌ترین مهاجم این روزهای استقلال با آسیب‌دیدگی همسترینگ پای راست مواجه شده و احتمالا حداقل یک بازی را از دست می‌دهد. در روزهایی که درخشش ارسلان مطهری، غیبت شیخ دیاباته را تحت‌الشعاع قرار داده، مصدومیت قائدی مشغله‌های ذهنی مجیدی درباره ترکیب  خط حمله استقلال را دوباره پررنگ کرده است.  در غیاب شماره ده، فرهاد مجیدی چه گزینه‌هایی برای پر کردن جای خالی او دارد؟

حالت اول؛ راه حل مجیدی!

سریع‌ترین پاسخ، همان واکنشی است که فرهاد مجیدی در ورزشگاه اربیل به مصدومیت قائدی داشت؛ یعنی بازگشت مرتضی تبریزی به ترکیب و قرار گرفتن او در کنار مطهری. تبریزی در بازی با الشرطه باوجود تلاش فراوان بازهم در قدم‌های اخر متزلزل نشان می‌داد تا در غیاب قائدی و دیاباته عملا خط حمله استقلال زهر همیشگی را نداشته باشد. تبریزی فصل خوبی را پشت سر نگذاشته (تنها یک شوت در چارچوب در طول فصل) و فشار روحی سنگینی را تحمل می‌کند. مهاجمی که در لیگ هفدهم با پیراهن ذوب‌آهن درخشیده بود و با تعداد گلهای دورقمی در تیم منتخب فصل متریکا هم قرار گرفته بود. 

حالت دوم؛ راه حل شفر!

وینفرد شفر در اولین روزهای حضورش در استقلال در جام حذفی به مصاف نساجی رفت. او در آن بازی تیمش را با آرایش ۴۴۲ به زمین فرستاد. نکته غافلگیرکننده ترکیب استقلال، حضور فرشید اسماعیلی (که اصولا یک هافبک هجومی است) در کنار علی قربانی در خط حمله بود. اسماعیلی در آن بازی علاوه بر تحرک بالا و فضاسازی برای دیگر بازیکنان استقلال، با توپ‌ربایی از مدافع حریف یک گل هم زد. او در ادامه فصل ۳ بار دیگر از سوی شفر در خط حمله به کار گرفته شد که حاصلش ۲ گل بود. حالا در شرایطی که استقلال برای آرایش دو مهاجمه با کمبود مهاجم تخصصی در اسکواد خود مواجه است، استفاده از فرشید اسماعیلی در خط حمله می‌تواند گزینه‌ای جذاب برای مجیدی باشد. به‌ویژه که اسماعیلی این روزها باوجود بازگشت از مصدومیت پشت ترافیک خط هافبک استقلال مانده و در پست تخصصی خود شانس خیلی بالایی برای بازی کردن ندارد.

حالت سوم؛ راه حل استراماچونی!

علی دشتی هم دیگر بازیکنی است که می‌تواند تا زمان بازگشت مهدی قائدی، جای او را در ترکیب بگیرد. او در زمان استراماچونی دو مرتبه (در بازی با نساجی و شهرخودرو) به جای قائدی وارد زمین شد و مجموعا ۳۵ دقیقه در خط حمله بازی کرد. بازیکنی که ذاتا یک هافبک کناری است، در آن دو بازی به‌واسطه سرعت و تکنیک قابل قبولش در ضدحمله‌ها خطرناک نشان داد. با این حال تجربه کم بازی به عنوان مهاجم ریسک استفاده از او در کنار مطهری از ابتدای بازی را بالا می‌برد. 

حالت چهارم؛ راه حل منصوریان!

می‌توان حدس زد اگر الان علیرضا منصوریان سرمربی استقلال بود و با چنین چالشی مواجه می‌شد، احتمالا آرایش تیمش را به یکی از آرایش‌های ۳ مهاجمه تغییر می‌داد. شاید هم مجیدی تا زمان بازگشت دو مهاجم مصدومش، دست به تغییر آرایش بزند. آرایش‌هایی مانند ۳-۴-۳ یا ۳-۳-۴ یا ۱-۳-۲-۴ که نیاز به یک مهاجم هدف دارند، انتخاب مجیدی باشد. در این صورت تک مهاجم استقلال ارسلان مطهریِ آماده خواهد بود و در دو سمت او هم دو وینگر باید بازی می‌کنند. فصل گذشته مرتضی تبریزی در ۷ بازی فیکس و چهار بازی هم ذخیره به عنوان وینگر برای استقلال بازی کرد که در این ۱۱ بازی دو گل زد. فرشید اسماعیلی هم ۱۳ بازی وینگر بازی کرده بود که حاصل آن یک گل و دو پاس‌گل بود. علی دشتی و فرشید اسماعیلی هم دیگر گزینه‌های بازی در دو سمت مطهری هستند.