متریکا؛ مرجع آماری و فنی فوتبال ایران - اساسا فشردگی در فوتبال ایران قابل مقیاسه با فشردگی فوتبال اروپا نیست. در فصل جدید لیگ برتر، تمام تیم‌ها یک فشردگی کوتاه مدت را تجربه کرده‌اند. اما این فشردگی در مورد استقلال یک نکته ویژه دارد. در هر دو مقطعی که این تیم بازی‌های فشرده را سپری کرده (4 بازی در 13 روز و 3 بازی در 9 روز) دو بازی 120 دقیقه‌ای در جام حذفی انجام داده است.
بازی 120 دقیقه‌ای طبیعتا نیازهای ریکاوری بیشتری را می‌طلبد. این مسئله چالش بیشتری برای استقلال ایجاد کرد. اما استقلال این چالش را به خوبی سپری کرد که نشان از وضعیت جسمانی مطلوب این تیم دارد. هرچند که دو پارگی رباط صلیبی یک نقطه منفی در کارنامه این تیم محسوب می‌شود و حتی با اینکه تنها دلیل آن فشردگی مسابقات نیست هم این آمار به هیچ عنوان برای یک تیم قابل قبول نیست.
اما در بازی مقابل پارس‌جم و همینطور گل گهر (آخرین بازی‌ها در تقویم فشرده) وضعیت جسمانی این تیم مطلوب بود. در بازی با پارس جم در تمام فاکتورهای مرتبط با کیفیت جسمانی یک تیم، استقلال وضعیت مناسبی داشت. به ویژه در 15 دقیقه پایانی که زمان تجمیع خستگی است آمارهای این تیم در سطح میانگین کل بازی و حتی بهتر از آن بود. تنها فاکتوری که استقلال در این دقایق افت داشت، تعداد اکشن‌های هجومی بود که دلیل آن استراتژی و نیازهای تاکتیکی تیم بود و نه افت بدنی.
استراماچونی که حالا شناخت بهتری از فوتبال ایران دارد به خوبی شرایط تیمش را درک کرد و بین دو بازی سایپا و پارس‌جم برنامه ریزی مناسبی برای تیمش در نظر گرفت. یک جلسه استراحت، یک جلسه ریکاوری برای بازیکنان بازی کرده و یک جلسه تمرین سبک برنامه بین دو بازی بود. در واقع در یک تقویم فشرده ریکاوری مهمترین مسئله است که کادر فنی استقلال به خوبی این مسئله را در نظر گرفت. تحمل این فشردگی بدون افت کیفیت، مشخص کرد استقلال از نظر بدنی مشکلی ندارد.