پرسپولیس با وجود تغییرات زیادی که در این فصل داشت، باز هم قهرمان شد. در شروع فصل جدید این تیم دیگر فرشاد احمدزاده، وحید امیری، صادق محرمی و مهدی طارمی را در ترکیب نداشت و در نیم‌فصل هم منشا را از دست داد. ضمن اینکه از نیم‌فصل دوم هم مهدی ترابی، سروش رفیعی، مهدی شیری، مهدی شریفی، سعید کریمی، ماریو بودیمیر و محمد نادری به جمع بازیکنان پرسپولیس اضافه شدند. بازیکنان پرسپولیس ولی هماهنگی‌شان را از دست ندادند و با ارائه بهترین عملکرد، باز هم جام را بالای سر بردند.

بررسی عملکرد بازیکنان پرسپولیس بر اساس داده‌های متریکا

علیرضا بیرانوند: شماره یک تیم ملی در 24 مسابقه این فصل درون دروازه پرسپولیس قرار گرفت. بیرانوند در 16 مسابقه از این 24 دیدار  کلین‌شیت کرد. معدل گل خورده او فقط 0.4 بوده و نزدیک به 23 درصد از شوت‌های در چارچوب حریفان را گل خورد.

بوژیدار رادوشوویچ: برانکو در شش مسابقه این فصل به هم‌وطنش اعتماد کرد. رادوشوویچ هم در دو مسابقه از این شش دیدار کلین‌شیت کرد و مجموعا 4 گل خورد. ضمن اینکه یک پنالتی هم در بازی با سپیدرود مهار کرد.

جلال حسینی: کاپیتان 37 ساله پرسپولیس به جز یک دیدار، در همه مسابقات این فصل حاضر بود. سیدجلال بالاترین دقت پاس، دومین نبردهوایی موفق و دومین عملکرد دفاعی این فصل پرسپولیس را به نام خودش ثبت کرد. ضمن اینکه یک گل هم به استقلال خوزستان زد.

شجاع خلیل‌زاده: شجاع مانند همیشه در فعالیت‌های دفاعی متعهد و جنگنده ظاهر شد و در حملات هم حضوری فعال داشت. خلیل‌زاده در 27 مسابقه این فصل حضور داشت و به جز دو مسابقه که از روی اجبار به عنوان دفاع راست بازی کرد، در سایر مسابقات در پست تخصصی‌اش به میدان رفت. شجاع بیشترین لمس توپ، نبردهوایی و عملکرد دفاعی را بین بازیکنان پرسپولیس داشت و سومین بازیکن از حیث توپ‌گیری هم بود. ضمن اینکه دو گل زد و یک پاس‌گل هم داد.

محمد نادری: شماره 28 پرسپولیس خیلی زودتر از حد تصور توانست پست دفاع چپ را به دست آورد و در 13 مسابقه نیم‌فصل دوم حضور داشت. همین که او چهارمین بازیکن برتر تیمش از حیث دریبل موفق و چهارمین بازیکن برتر تیمش از حیث توپ‌گیری بوده، نشان می‌دهد که این مدافع کم‌سن و سال توانسته تناسب خوبی بین فعالیت‌های تهاجمی و تدافعی تیمش ایجاد کند.

محمد انصاری: انصاری خیلی زود به خاطر مصدومیت، فصل را از دست داد. انصاری فقط در 9 مسابقه این فصل حضور داشت که با مصدومیت رباط صلیبی در بازی رفت فینال لیگ قهرمانان آسیا، از ترکیب این تیم کنار رفت.

شایان مصلح: دیگر دفاع چپ پرسپولیس هم مقاطع مختلفی از فصل را به خاطر مصدومیت از دست داد. مصلح در یازده بازی فیکس و 7 مسابقه هم تعویضی حضور داشت که نمایشی معمولی داشت.

مهدی شیری: شیری در همان دومین مسابقه‌ای که پیراهن پرسپولیس را به تن کرد، یک پاس گل مقابل فولاد داد. ولی تا پایان فصل دیگر نه گل زد و نه پاس گلی داد.

حسین ماهینی: هنوز پنج دقیقه به پایان نیمه اول دربی دور رفت زمان مانده بود که حسین ماهینی با برخورد به طارق همام، از زمین مسابقه خارج شد. رباط صلیبی ماهینی پاره شد و او کل فصل را از دست داد. ماهینی این فصل در 7 بازی حاضر بود که تنها پاس گلش را هفته قبل از مصدومیتش ارسال کرد.

سروش رفیعی: بعد از یک نیم‌فصل ناموفق در فولاد و به محض باز شدن پنجره نقل‌وانتقالات، سروش به پرسپولیس برگشت. رفیعی تنها گل فصلش را به نساجی زد و بازی را به تساوی کشاند. بهترین عملکرد سروش هم در خطا گرفتن از حریف و لمس توپ بوده است.

مهدی ترابی: شاه‌ماهی نقل‌وانتقالات از نیم‌فصل به پرسپولیس اضافه شد. مهدی ترابی در لیگ هجدهم برای پرسپولیس 1 گل زد و 4 گل ساخت. بهترین نمایش او هم مقابل تیم سابقش بود که در یک نیمه، یک گل به سایپا زد و یک پاس‌گل داد. یک نیم‌فصل هم برای او کافی بود که عنوان تکنیکی‌ترین بازیکن این تیم را از آن خود کند. مهدی ترابی به طور متوسط در هر مسابقه نزدیک به دو دریبل موفق ثبت کرده است.

مهدی شریفی: شماره ده پرسپولیس در این فصل خیلی فرصت بازی پیدا نکرد. شریفی در دو بازی به طور فیکس به زمین رفت و دو مسابقه هم به عنوان تعویضی به ترکیب پرسپولیس اضافه شد که در همه بازی‌ها به عنوان هافبک راست بازی کرد. شریفی که در هیچ مسابقه‌ای بیشتر از 70 دقیقه بازی نکرد، هیچ تاثیر مستقیمی هم روی گل‌های این تیم نداشت.

امید عالیشاه: اگر برانکو کمی با عالیشاه مهربان‌تر بود، شاید آقای پاس‌گل لیگ به نام امید ثبت می‌شد. عالیشاه در 18 بازی فیکس و 2 بازی هم ذخیره برای پرسپولیس بازی کرد که علاوه بر یک گل زده‌اش، 5 گل هم برای این تیم ساخت.

کمال کامیابی‌نیا: بازیکن محبوب برانکو در این فصل 4 گل دیگر هم زد تا در دوران حضور این مربی در پرسپولیس، بعد از طارمی و علیپور بیشترین گل را زده باشد. مهم‌ترین گل این فصل کامیابی‌نیا به تراکتورسازی شده که عملا این تیم را از کورس قهرمانی کنار زد. جالب است که بالاترین نرخ تبدیل شوت به گل هم به نام او ثبت شده و یک‌پنجم از شوت‌های این فصل کامیابی‌نیا گل شده است. دومین دقت پاس، دومین تکل موفق و سومین لمس توپ هم به نام او ثبت شده است.

احمد نوراللهی: نمایش فوق‌العاده نوراللهی در فاصله 9 مسابقه مانده به پایان فصل با گل و پاس‌گل همراه نشده بود. احمد ولی در هفته 22 مقابل سپیدرود هم گل زد و هم پاس‌گل داد. در هفته بعد از آن هم حساس‌ترین گلش را در دربی زد. البته این به معنای این نیست که احمد از انجام کارهای دفاعی غافل بود، نوراللهی در این فصل بیشترین توپ‌گیری را بین بازیکنان پرسپولیس داشته است.

محسن ربیع خواه: بازیکن محبوب برانکو در این فصل فقط ده بازی کرد که شش مسابقه از این ده دیدار هم به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد. ربیع‌خواه مانند فصل‌های قبل، هیج گلی نزد و هیچ پاس‌گلی هم نداد.

سیامک نعمتی: آچار فرانسه این فصل برانکو قطعا سیامک نعمتی بود. بازیکنی که این فصل در پست‌های دفاع راست، هافبک راست، هافبک چپ، هافبک تهاجمی، مهاجم، وینگر چپ و هافبک مرکزی برای پرسپولیس بازی کرد. نعمتی با 5 گل زده، دومین گلزن برتر این تیم هم بود.

سعید کریمی: مهاجم نوزده ساله پرسپولیس باوجود گل حساسی که در جام حذفی زد، در 5 مسابقه لیگ نتوانست تاثیری روی گل‌های این تیم داشته باشد. هر چند که کریمی در 4 مسابقه از این 5 دیدار به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد و مجموعا 71 دقیقه بازی کرد.

حمیدرضا طاهرخانی: مهاجم ریزنقش پرسپولیس حدودا 120 دقیقه در نیم‌فصل نخست برای این تیم بازی کرد و در بین دو نیم‌فصل راهی سپیدرود شد. طاهرخانی هم روی گل‌های پرسپولیس نقشی نداشت.

محمد احسان حسینی: در بازی مقابل نفت آبادان و ذوب آهن که پرسپولیس با یک گل پیش بود، در دقیقه 90 وارد زمین شد و در بازی دور رفت مقابل پارس‌جنوبی‌جم که پرسپولیس سه گل به حریف زده بود هم 4 دقیقه بیشتر از آن دو بازی فرصت حضور در زمین را پیدا کرد. 

گادوین منشا: یاغیِ این فصل لیگ برتر، در نیم‌فصل نخست مقابل فولاد برای پرسپولیس گل زد و در بازی با پیکان هم پاس‌گل داده بود. عملکردی که برانکو را مجاب کرد در نیم‌فصل او را از لیست بیرون کند.

محمدامین اسدی: تعویض ثابت برانکو در اواخر بازی‌های لیگ، اسدی بود. اسدی در 9 مسابقه این فصل به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد که تنها گلش را داور بازی این تیم مقابل ماشین‌سازی، آ‏فساید اعلام کرد.

سعید حسین‌پور: حسین‌پور 115 دقیقه برای پرسپولیس بازی کرد که هیچ شوتی نزد، صفر پاس کلیدی برای او ثبت شد و در مجموع تاثیرگذاری ویژه‌ای نداشت.

احسان علوان‌زاده: برانکو در نیم‌فصل نخست فقط 12 دقیقه به این بازیکن بازی داد و در تعطیلات نیم‌فصل هم راهی ماشین‌سازی شد.

آدام همتی: شماره 21 پرسپولیس هر چند خیلی بازیکن با کیفیتی نشان نداد ولی با گل دقیقه 90 به سپیدرود، جواب انتقادها را داد.

بشار رسن: بازیکن 22 ساله و عراقی پرسپولیس در این فصل هم توانست برانکو را مجاب کند که از او بازی بگیرد و حتی در مقاطعی سروش رفیعی را نیمکت‌نشین کرد. بشار در این فصل 1 گل زد و 1 پاس‌گل داد. رسن بیشتر از همه بازیکنان پرسپولیس پاس کلیدی داد.

علی علیپور: در این فصل بیشترین دقایق حضور در زمین بین بازیکنان پرسپولیس را علی علیپور داشت. علیپور در هر 30 مسابقه فصل بازی کرد که با 14 گل زده، بهترین گلزن ایرانی لیگ هم شده است. ضمن اینکه در این فصل به نام آقای گل فصل گذشته لیگ برتر 3 پاس‌گل هم ثبت شده است.

ماریو بودیمیر: جنجالی‌ترین خرید نیم‌فصل دوم برانکو، مهاجم هم‌وطنش بود. بودیمیر به خاطر قد و قامت بلندش و توانایی پایین روی توپ‌های هوایی، خیلی محبوب سکوها نشد. هر چند که روی زمین تبحر بیشتری نسبت به هوا دارد و بعد از دو پاس‌گل، در هفته پایانی اولین گلش را هم زد که گلِ قهرمانی پرسپولیس هم بود.