پیکان جلالی که 10 هفته متوالی را بدون حتی یک پیروزی پشت سر گذاشته بود حالا 4 هفته‌ای است که روی دور بردهای پیاپی قرار گرفته و در روزهای پایانی فصل حتی به جمع مدعیان کسب سهمیه آسیا هم اضافه شده است. آمارهای متریکا نشان می‌دهد این موفقیت معجزه‌وار یا با تردستی به دست نیامده و جلالی، موفقیت به موقع تیم خود را مدیون یک تغییر استراتژی بزرگ است. بازی واکنش‌گرایانه افراطی، تقدیم مالکیت توپ به حریف، دفاع و استفاده از ضدحملات و البته افزایش دقت در شوتزنی شاخصه‌های اصلی پیکان در 4 بازی اخیر بوده است.
پیکان در هفته‌های اخیر، کاملا خودخواسته توپ را از دست داده تا دستاوردهای بزرگ‌تری داشته باشد. تیم جلالی در 4 بازی اخیر که برنده از زمین خارج شده میانگین 36 درصد مالکیت توپ را ثبت کرده است. آن‌ها در خانه با مالکیت کمتر از 40 درصد سیاه‌جامگان را شکست داده و فولادی که خود سبک بازی پسیو و دفاع-ضدحمله را اجرا می‌کند هم مالکیت توپ را واگذار کرده بودند. دو بازی متوالی در تبریز را هم پیکان در حالی با برد پشت سر گذاشت که برابر گسترش 32 درصد و در بازی با تراکتورسازی کمتر از 30درصد مالک توپ بود. این روند اما در بازی‌های پیش از رنسانس پیکان دیده نمی‌شود. تیم جلالی در نیمی از آن 10 بازی متوالی که با ناکامی پشت سر گذاشت استراتژی کنش‌گرایانه و فعال داشته و حتی در دو بازی به مالکیت 60 درصد هم رسیده بود. به نظر می‌رسد بعد از ناکامی‌های پیاپی با این شیوه از بازی، جلالی تصمیم به تغییر استراتژی گرفت و بنیان تیم‌اش را بر اساس ایده‌ای ساخت که دست‌کم در مباحث نظری چندان موافق‌اش نبوده است. این تغییر استراتژی هم بردهای مهم و پیاپی پیکان را به همراه داشته و هم باعث شده بازیکنان این تیم کیفیت به مراتب بهتری را بروز دهند.
مهدی مومنی از بازیکنانی است که همراه با اوج‎‌گیری پیکان به ستاره درخشان تیم جلالی تبدیل شده است. مهاجمی سریع، پا به توپ و کاملا مناسب سبک بازی دفاع-ضدحمله که در قالب تاکتیک جدید پیکان درخشیده. شماره 10 پیکان در حالی که تا هفته بیست و دوم یک ناکام حقیقی بود و فقط یک گل و یک پاس گل در کارنامه‌اش ثبت شده بود در 3 بازی اخیر با 2 گل و 2 پاس گل نقشی ویژه در حیات دوباره پیکان داشته. مومنی در بازی با گسترش فولاد و فولاد خوزستان بهترین بازیکن زمین شد و در بازی با تراکتورسازی هم تک گل 3 امتیازی پیکان را زد اما درخشش‌اش زیر سایه روز فوق‌العاده پیام نیازمند قرار گرفت.
البته این فقط مومنی نیست که با تغییر سبک بازی تیم، متحول شده. در مجموع به شکل محسوسی کیفیت ضربات غالب بازیکنان پیکان بهتر شده است. حدود 46 درصد شوت‌های شاگردان جلالی در 4 هفته اخیر در چارچوب قرار گرفته و حدود 23 درصد این شوت‌ها به گل تبدیل شده است. این آمار پیکان در حالی به ثبت رسیده که در کل مسابقات لیگ برتر ذوب‌آهن با نرخ 11 درصدی تبدیل شوت به گل بهترین آمار را در این زمینه دارد. نرخ بهره‌وری بالای پیکان از حمله‌ها و ضدحمله‌ها  در هفته‌های اخیر آمار 100 درصد پیروزی را برای این تیم به همراه داشته است.
سرمربی پیکان در مباحث کارشناسی فوتبال و در جایگاه منتقد همیشه علاقه‌مند به فوتبال کنش‌گرایانه و هجومی بوده و حتی  عبارت «فوتبال فردا» را در تفسیر این سبک از بازی وارد ادبیات فوتبال ایران کرده. جلالی همچنین برپایه علاقه قلبی‌اش به فوتبال هجومی، نقدهای فراوانی را هم متوجه سبک بازی تیم ملی ایران کرده. حالا اما او سراغ همین سبک از فوتبال رفته و آن را به شکلی کاملا استاندارد و قابل قبول پیاده می‌کند و نتایج درخشانی هم بر مبنای استراتژی واکنش‌گرایانه به دست آورده است. با استناد به آماری که متریکا از ۳فصل اخیر مسابقات لیگ برتر تهیه کرده، جلالی پیش از این هم دستاوردهای بزرگی با استفاده از فوتبال دفاعی داشته و هرگاه سراغ این سبک از بازی رفته موفق بوده است. شاید بعد از این بازگشت بزرگ به کمک استراتژی‌های با تملک توپ پائین انتظار این باشد که جلالی با نگاهی عملگرایانه با فوتبال واکنشگرانه مواجه شود. به عنوان مربی به سبکی که تیم‌اش را روی دور برد قرار داده وفادار باشد؛ و به عنوان کارشناس، با سبکی که خود طعم خوش میوه‌هایش را چشیده مهربان‌تر.